(Апрел 10, 1980, бо тағйиротҳо аз апрел 28, 2001) санъат31 Миллии халқи конгресс Ҷумҳурии мардумии Чин.) Интишори асос шуда метавонад, ба ба кадом суд медињад талоқ разводом даъвоҳо дар яке аз тарафҳо, ки дигар тараф розигӣ намедиҳад. Аз рӯи қонун ақди никоҳ, суд вазифадор аст, амалӣ примирение тарафҳо ҳангоми талоқ ҳаққи даъвоњо ва бекор кардани ақди никоҳ, танҳо агар миенаравӣ, хилоф мекунад, ва"взаимная привязанность буд, пурра сломана."(САРЛАВҲАИ. арт 32.) Қонун дар бораи ақди никоҳ, пересмотренная дар соли 2001 нишон медиҳад, асосњое, ки суд метавонад таъмин талоқ агар миенаравӣ терпит хилоф, аз ҷумла, вақте ки яке аз тарафҳо, иштирок дар двоеженстве, сожительствует бо дигар шахсе, гӯе зўроварї дар оила е maltreats е рад, ки аз дигар аъзоени оила, ва ба он ҷое ки ду тараф дар алоҳидагӣ дар давоми ду сол ва е зиеда"аз барои набудани муҳаббати байниҳамдигарӣ."(Id.).
