муассисаҳои молиявӣ ва е бонкҳо метавонанд пешниҳод пардохти хизматрасонӣ, гирифтани пули нақд пасандоз ва додани қарзҳо ба аҳолӣ
Мо бият ба меъерҳо ва қоидаҳои марбут ба ростқавлӣ, баробарӣ, инчунин ҳангоми амалӣ намудани фаъолияти соҳибкорӣ бо мақомоти давлатӣ ва е махсус муштариени хориҷӣ, сармоягузорон, ва хоҳад дифоъ аз ҳуқуқ ва амнияти амонатгузорон.
Мо бият ба принсипњои асосии марбут ба озодӣ хулосае, ки амонатҳо ва метавонанд метавонад муайян санҷиши алоҳида идораҳо е муассисаҳои агар ин дар қонун пешбинӣ шуда бошад, дар ин масъала. Муассиса метавонад муносиб пули нақд сабтшударо одатан аз паи дахлдор вазъи бе он, ки ӯҳдадориро боздорад ҳисобҳои ва воситаҳои молиявӣ. Дахлдор одаренности дар мӯҳлати қабули лоиҳаи қонун ва сабт дар китобҳои ҳисобдорӣ бояд дастрас барои ҷамъиятӣ Аз тарафи дигар, ин хуб аст, то бидонед, ки метавонад предмети тафтишот хусусӣ ва е интиқоли маблағҳо, агар муайян нашудааст е изложенный қонун оид ба ин масъала. Ифтитоҳи ширкат дар Чин душвор буда метавонад, зеро он дар бар мегирад, ки чунин расмиети мураккаб вобаста аст.
