Ҳуқуқи моликият ба дигар шахс вогузошта танҳо бо молики он е шахсе, ки дод, ки чунин ваколати аз соҳибиМолики нав пайдо чунин ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳо нисбат ба ӯҳдадориҳое, ки чизе (молу мулк) ҳамчун собиқ молики чиз (амвол), агар дар қонун ва шартнома тартиби дигаре пешбинӣ нашуда бошад. Бадастоваранда чиз (амвол), пайдо ҳуқуқи моликият ба аше (молу мулк), ки ба ҳолати ҳозир онҳо переносятся ба ӯ пешбининамудаи қонунҳо е шартнома тартиби дигаре пешбинӣ нашуда бошад. Шартнома метавонад дараҷа, ки ҳуқуқи моликӣ ба харидор мегузарад, танҳо баъд аз он хоҳад шуд шартҳои муайян дар шартнома. Ҳуқуқи моликият ба ояндаи аше, ба истиснои предмети, ки бояд ба қайди, метавонанд тавассути оид ба шартномаи пешакӣ. Супоридани аше медиҳад, ки имконияти ба бадастдарорандаи истифода аз чизе, переданную тибқи таъиноташ, бо назардошти вазъи аше ва он мақоми ҳуқуқии. Супоридани-ин додани моликияти чи ирсол додан, инчунин додани аше, отдали бе боҷи, барои наҷот ба маҳалли таъинот, ширкатҳои нақлиетӣ, барои расонидани он ба харидор ва расонидани почта ирсол додан, агар дар қонун ва шартнома тартиби дигаре пешбинӣ нагардида бошад, дар акси ҳол. Додани коносамента е дигар ҳуҷҷати свидетельствующего оид ба ихтиери оного приравнивается ба супоридани аше. Он чиро, ки махсус барои воридоти иқтисодиет Литовской Ҷумҳурии тоҷикистон, ҷамъиятӣ е амнияти миллӣ, е бо сабабҳои дигар (силоҳ, хеле заҳрнок ва ғ.) метавонанд приобретаться танҳо бо иҷозати махсус. Таваккали тасодуфан погибнуть е зарар дидани аше ба перебрасываются ба бадастдарорандаи мегузаранд, дар лаҳзаи ки ӯ пайдо ҳуқуқи моликият, агар тартиби дигаре пешбинӣ нагардида бошад, тибқи қонун е шартнома. Агар цедент пропускает мӯҳлати супурдани аше е ба харидор пропускает мӯҳлати барои гирифтани аше, таваккали тасодуфан погибнуть е зарар чиро, ки бояд ба тарафе, ки пропустила мўҳлати, агар тартиби дигаре пешбинӣ нагардида бошад, тибқи қонун е шартнома. Ҳомила ба чизи ва афзоиши саршумори ҳайвонот тааллуқ ба онҳо молики, агар дар қонун е шартнома тартиби дигаре пешбинӣ нашуда бошад. Натиҷаҳои хоҷагидорӣ истифодаи ашеи - баромадан е даромади тааллуқ молики аше, агар дар қонун е шартнома тартиби дигаре пешбинӣ нашуда бошад. Вақте ки манқула, ки моликияти якчанд соҳибони соединяются ташаккул чизи нав нест ва имкониятҳои онҳоро дар ҳолати аслии бо роҳи тақсими онҳо, е агар тақсими чревато чрезмерными хароҷоти, вақте, ки соҳибони нест мувофиқа махсусан, пас аз гирифтани аше, нав движимое молу мулке, ки аз онҳо ҳисоб амволи муштарак, ки дар қисми он тааллуқ доранд ва ҳар яке аз сособственников мутаносибан ба арзиши молу мулк, то ҳамроҳ. Агар движимых он чиро, ки ба гуногун, хозяевам буданд, алоқаманд бе ризоият ва огоҳии яке аз ин (дигар) ва агар имкони тақсим худ ва онҳоро ба аслии вазъи, пас, ин бояд ба сурат ҳисоби инсон аст, ки ҳамроҳ ба он. Шахсе, ки дод нав чизе аз молу мулки ғайр маводи мегардад, ки он ба молик, агар арзиши кори зиед бошад, арзиши мавод, агар инсон медонист ва метавонист бидонед, ки маводи аст, ки дар моликият ягон каси дигар. Дар чунин ҳолат шахсе, ки ба истифода аз маводи дигар вазифадор аст, ки арзиши онро ҷуброн ба соҳиби Агар арзиши мавод аз арзиши истеҳсоли чизе, соҳиби маводи бояд молики. Ӯ ҳуқуқ дорад, ки нигоҳ чизи ва ҷуброн, арзиши онро тайер е даст кашидан аз ҳама ба манфиати офаридгор ва даъво ҷубронпулӣ аз охир. Паймони байналхалқӣ доир ба ҳуқуқи шаҳрвандӣ ва сиесӣ, ҳуқуқҳои ќабул ва кушода аст барои имзо, тасдиқ ва ҳамроҳшавӣ қатъномаи ассамблеяи Генералии 2200a (ŒА) аз шонздаҳ декабри соли 1966.
