Онҳое, падару модар, ки ӯҳдадоранд оид ба пардохти алимент барои кӯдак аст, вале бо ягон сабаб, онҳо метарсанд, ки аз ӯҳдадориҳои худ вазифадоранд ҷуброн қарзи бақияпулӣҲизб, ки дорои ҳуқуқи гирифтани алимент, ки то расидан ба синни ҳаждаҳсола ҳуқуқ доранд, ки ба суд барои ситонидани алимент, ки тарафе, ки обязанная адо кунад, саркашӣ намояд, аз пардохт. Пеш аз қабули қарор дар бораи ситонидани алимент суд ҳуқуқ дорад, барорад, қарори дахлдор дар бораи ситонидани алимент. Дар ҳолатҳое, ки тарафҳо натавонистанд ба тартиб дар бораи пардохти, инчунин вақте, ки супорандаи саркашӣ кунад, аз пардохти он ситонидани алимент меояд, ба воситаи суд бо роҳи додани ариза ба мақомоти судӣ. Қарзи барои дастгирии барномањои пешина бояд взиматься дар асоси варақаи иҷро е Созишномаи пардохти алимент, ки дар давоми се сол, ки предшествовали пешниҳоди тасдиқи нотариалӣ е иҷроияи барге кунад, ки бояд ситонида. Агар онҳо наҷот дар асоси нотариального созишнома е варақаи иҷро дар бораи пардохти алимент на производилось бо гуноҳи шахсе, ки ӯҳдадор аст пардохти алимент дар ҳаҷми пурра барои тамоми давраи вақт. Ғайр аз ин, мавҷудаи қарзи хизматрасонии техникии муқаррар карда мешавад суд гирад приставом дар асоси арзиши онҳо, ки агар онҳо ба муайян карда шудааст, ки тибқи созишнома е дар суд. Андозаи алимент, муайян карда мешавад, бо назардошти музди меҳнат е дигар даромади шахсе, ки бояд пардохт дар давоми даврае, ки пардохти на производилась.
Агар, дар ҳоле ки падар е модар, ки аз пардохти алимент, ки кор накарда бошад, он гоҳ дар як МРОТ, ки офарида шудааст, дар ФЕДЕРАТСИЯИ россия дар давоми ин давра, удерживается аз он.
Агар он хеле подрывает моддӣ благосостояние яке аз падару модар, пас волидайн аст, ки манфиатҳои вайрон шудааст, метавонад, ки муроҷиат ба мақомоти судӣ барои киштиамон қарзи дар фиксированном андозаи.
Ҳангоми мавҷуд набудани созишнома дар хусуси пардохти алимент, ва вақте ки дар канори обязанная аст алимент супорад, дорои плавающие музди меҳнат е дигар даромад е надорад, музди меҳнат е дигар даромад, он гоҳ суд ҳуқуқ дорад, ки ба насб муайян андозаи алименте, ки ҳар моҳ пардохта мешавад. Бузургии онҳо муқаррар карда мешавад, бо назардошти имконияти нигоҳ доштани привычного сатҳи зиндагӣ ва молиявӣ мавқеи ҳар ду ҷониб. Дар ҳолате, ки агар бо ҳар як аз падару модарон мебошанд, ки фарзандони фиксированное миқдори пул ҷамъоварӣ пешакӣ ба манфиати камтар аз состоятельных.
Аз тадбиқи амалии гуфтаҳои боло имрӯз бояд, ки вуҷуд дорад Ноа муайяни маблағи алимент ва он муқаррар суд, барои нигоҳ доштани сатҳи муайяни моддӣ ҳаети кӯдак. Барои муайян кардани вазъи молиявии он, суд ба инобат мегирад тамоми мавҷуда манбаъҳои даромад Ғайр аз ин, бояд зикр намуд, ки алимент дар собит маблағи зудӣ танҳо бо тартиби мурофиаи судӣ. Алимент, ки яке аз падару модар то расидан ба кӯдак ба синни балоғат Қарз оид ба қарзи баъд аз ҳаждаҳсола метавонад барқарор намояд, танҳо дар асоси ҳуҷҷатҳои иҷро додашуда, суд умумии шавад, мӯҳлати даъво он аз се сол ҷазо дода мешавад.
Ситонидани алимент, дар ин давра вақт рӯй медиҳад, ки дар асоси суд е иҷроияи фармон дар давоми се сол, предшествующих пешниҳоди мақомоти дахлдори иҷроияи ҳуҷҷати.
